Niedawno robiłem pracę na temat Podzamcza w Ogrodzieńcu. Myślę że niektórych to zainteresuje. Miłej lektury. Na marginesie mam małą tutaj ciekawostkę. Otóż jeden z właścicieli Podzamcza Jan [shadow=red]Boner[/shadow] miał Bratanka Seweryna. Tylko że ten w nazwisku zamiast "e" ma niemieckie "ä" czyli [shadow=red]Bonär[/shadow]. Jeśli ktoś ma dużo informacji na ten temat to chciałbym to skonsultować.

_________________
Powrót do korzeni.

Przeczytałem... i nie ze wszystkimi stwierdzenaimi mogę się zgodzić. Zamek Ogrodzieniec traktowany był do niedawna jako warownia rycerska czyli powstała z inicjatywy prywatnej rodu Sulimczyków. Z ich działalnością wiązano drewniano -ziemne umocnienia zwane „Wilczą szczęką” Taka opinia znajdowała się nawet w pomnikowym dziele B.Guerqina „Zamki polskie” i stąd przenikała do niemal wszystkich opracowań czy przewodników. W świetle dzisiejszego stanu badań jest to nie do przyjęcia. Dokument Władysława Jagiełly z 28 września 1386 roku nadający Ogrodzieniec Włodkowi z Charbinowic nie pozostawia wątpliwości, że do tego momentu zamek był własnością królewską. W ślad za tym nadaniem dokumentem z 12 listopada 1387 roku Jagiełło uregulował zaszłości zapisując marszałkowi Królestwa Przedborowi z Brzezia i Wodzisławia herbu Zadora wysoką sumę 300 grzywien na zamku i mieście Dobczyce z tytułu kosztów poniesionych przez marszałka z racji napraw czy też dokończenia budowy zamku Ogrodzieniec, którego Przedbor był dzierżawcą. Oba zapisy miały miejsce niedługo po koronacji króla. Włodek z Charbinowic nagrodzony został niewątpliwie za swój udział w polsko-litewskich rokowaniach zakończonych ślubem Jadwigi i Jagiełły. W świetle badań wspomniane umocnienia ziemno-drewniane istniały na górze Birów a zamek kamienny powstał w nowym miejscu za czasów Kazimierza Wielkiego. Mocno na skróty potraktowany został okres od Sulimczyków do Bonerów. Jak by nie liczyć grubo ponad setka lat. Jest to historia wzlotów i upadków kilku pokoleń właścicieli. W r. 1488 Jan (II) Pilecki pożyczył braciom Janowi, Andrzejowi i Stanisławowi Rzeszowskim 2000 zł węgierskich, którzy poręczyli dług miastem i zamkiem Ogrodzieniec z 14 wsiami i kuźnicą. Tutaj drobna uwaga.W rodzie Pileckich imię Jan powtarzało się w kilku kolejnych pokoleniach stąd warto ich dla jasności numerować. Jako (I) Jan Granowski pasierb Jagiełly. (II) to jego syn, wojewoda snadomierski a (III) wnuk . Rzeszowscy zaciągniętego długu nie spłacili, a w r. 1492 rozliczyli się z Pileckiem oddajac te dobra za 8 000 florenów węgierskich i za Zawiercie z Kuźnicą. Transakcje tą, którą nie do końca nazwać można sprzedażą zatwierdził Jan Olbracht na sejmie koronacyjnym. Mikołaj Pilecki h. Leliwa był synem wojewody sandomierskiego Jana(II) i Zofii. W podziale ojcowizny w 1501 roku otrzymał Ogrodzieniec z zamkiem, Włodowice z 13 wsiami, miasteczko Kosinę i 10 wsi w ziemi przemyskiej oraz Krasnystaw i 13 wsi w ziemi lubelskiej. Dokument wystawiony przez króla w Krakowie w drugi poniedziałek wigilii św. Tomasza Apostoła w 1501 roku stwierdzał, że Mikołaj Pilecki zapisał swojej żonie Magdalenie, córce kasztelana krakowskiego, Spytka z Jarosławia, wiano posagowe o wartości 3000. florenów węgierskich na swoich dobrach dziedzicznych zamku Ogrodzieniec i mieście Włodowicach, oraz na okolicznych wsiach.W r. 1518 dopisał jej jeszcze do oprawy posagowej 2 500 zł węgierskich na dobrach ogrodzienieckich. Z czasem Mikołaj popadł w poważne długi. W r. 1521 za 2 500 zł zastawił klucz ogrodzieniecki Mikołajowi Chełmskiemu. W r. 1526 był winien 15 000 grzywien Andrzejowi Rzeszowskiemua dobra ogrodzienieckie były obciążone olbrzymią sumą 57 000 zł długu. Dn. 22.I.1527 w Przeworsku Pilecki oddał zadłużone dobra burgrabiemu krakowskiemu Mikołajowi Chełmskiemu.Wkrótce Chełmscy zadłużyli się na tyle,że około 1526 roku zamek trafił w ręce Bonerów.

Czy mółgłbyś mi udostępnić bibliografię, z których korzystałeś chętnie bym uzupełnił braki. Ale odnośnie różnic w nazwisku nic nie ma Nie mniej zapodaj proszę bibliografię.

_________________
Powrót do korzeni.

Historią jurajskich miejscowości interesuję się od lat. Literatury jest sporo. Część mam w formie książkowej, część w elektronicznej do tego sporo wypisów z tego czego nie mam na półce. Przygotuję taki spis ale to wymaga czasu. Podobnie ma się sprawa z Bonerami. To też wymaga przejrzenia "papierów" . Odezwę się i w tym temacie. Jeśli chodzi o zamki jurajskie to sporo ciekawych informacji "z ostatniej chwili" i odnośników do literatury jest w książce "Zamki na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej.Geneza-Fakty-Konteksty" Marcelego Antoniewicza

Alkosander poruszył bardzo ważny wątek ( czubek góry lodowej) - właściciele miejscowości
okolic Zawiercia w przeszłości. Zdecydowana większość znanych regionalnych opracowań oparta jest na XIX wiecznych herbarzach, które w konfrontacji z dokumentami jako żródło bledną( np. Zawisza Kromołowski, który w znanych źródłach nie występuje).
Artykuły i prace prof. Antoniewicza polecam miłośnikom warowni i zamków jurajskich.
Z której Pilczy się piszesz?

Poza obecnym Smoleniem i Pilicą są na Jurze jakieś inne?

_________________
JuraPolska.com - z nami poznasz Jurę - usługi przewodnickie, wycieczki piesze, rowerowe po Jurze K-Cz; spływy kajakowe Pilicą, Liswartą, Nidą.
Kajakiem, pieszo, rowerem między Wartą, Nidą i Pilicą - blog wycieczkowy.
Towarzystwo Jurajskie

Na Jurze nie, w Polsce tak. Oczywiście mówimy o pisowni tej nażwy w średniowieczu.
Bliźniaczych nazw jest też o wiele więcej: Kromołów , Mrzygłód, Bzów.

Są w Polsce obecnie dwie Pilice."Moja" ta jurajska i druga, mała wieś niedaleko Grójca. Była jeszcze trzecia na Dolnym Śląsku ale znalazła się pod wodą sztucznego zbiornika. Jeśli chodzi o herbarze to święta racja. Trzeba informacje weryfikować. Grzebię się teraz w różnych papierzyskach szukając przodków i krewnych Ottona z Pilczy. Niezła jest zawierucha gdy się porówna Paprockiego,Okólskiego czy Bonieckiego. Podejrzewam,że to efekt mody w dawnych wiekach kiedy to po dojściu do urzędów do dobrego tonu należało zdecydowane "ustarożytnienie" rodu

Chyba mozemy w tym temacie pogadać. Też trochę nad tym myślę i myślę.

Problem jest w tym,że internet fałszuje historię albo dokładniej mówiąc robią to jego użytkownicy.. Jedni z niewiedzy inni z lenistwa. W demokracji racja jest po stronie większości więc jeśli fałszywych informacji jest setka to kilka prawdziwych nie ma szans na przebicie się. Przykład- wchodzę na stronę kandydata na prezydenta Zawiercia i czytam: ... W r. 1431 Bolesław I książę Opolski wraz z żoną swoja Elżbietą z Pileckich wydał Czenarowi przywilej na zbudowanie karczmy przy stawie rybnym pod Zawierciem. Owa Elżbieta z Pileckich zam. Granowska, późniejsza trzecia żona króla Wł. Jagiełły, odziedziczyła Zawiercie po swoim ojcu Ottonie z Pilicy Pileckim.... tekstu cztery linijki i tyleż błędów merytorycznych! Bolesław nie „I” a”V”. Elżbieta nie „z Pileckich” bo przydomek , który z czasem przekształcił się nazwisko pojawił się później i to za sprawą brata tejże Elżbiety, Jana Granowskiego-Pileckiego. Elżbieta trzecia żona Władysława Jagiełły to nie ta Elżbieta z cytowanego dokumentu tylko jej matka, która w 1431 roku nie żyła już od 17 lat. Czy Zawiercie było własnością Ottona z Pilczy trudno wyrokować. Była to wieś niczym się nie wyróżniająca stąd nie ma po niej zbyt wielu śladów w ówczesnych dokumentach. Takich merytorycznych błędów dotyczących Jury jest sporo i to nawet w oficjalnych wydawnictwach Związku Gmin Jurajskich. Przykład – w „Judaikach jurajskich” przy opisie kirkutu w Pilicy jest zdjęcie cmentarza ewangelickiego. Pomyłka o jakieś półtora kilometra:) Trochę wstyd...

[ Dodano: 2007-05-09, 22:03 ]
Piszę historię rodu Pileckich. Część pierwsza to okres , no powiedzmy,że według herbowej legendy Toporów od Lecha aż do śmierci Elżbiety z Pilczy. Kiedy zacząłem weryfikować funkcjonujące opinie i opisy wyszło tyle niespodzianek i niewyjaśnionych zagadek,że na dzisiaj więcej pewnie nie wiem niż wiem

Znam lepszy kawałek. Też z internetu. Ta druga Elżbieta była córką Jana Granowskiego-Pileckiego i Elżbiety( tej pierwszej) jak taki związek się nazywa?. Z Ottonem jako właścicielem Zawiercia też dowcip. O propagandowym przedruku książeczki szkoda słów. Dlatego od czasu do czasu mimo wszystko odzywam się na forum. Może będzie z tego pożytek. Jest już nas co najmniej dwóch.

Wracając do sprawy Bonerów - Korzenie rodu tkwią w XV/XVI-wiecznym niemieckojęzycznym Wrocławiu więc nie powinno dziwić Bonär w jakimś dokumencie. Stąd też pewnie spotykana dwojaka pisownia nazwiska Bonar i Boner wynikająca jak sądzę z fonetycznego zapisu nazwiska.

Cóż faktycznie, Alkosander ma rację - ilość informacji jest zastraszająca i każda inna, więc o błędy nie trudno. Dobrze że czasem jednak ktoś jest co moze to sprostować . Stokritne dzięki za pomoc. Mam nadzieję że wiecej informacji się trafi

_________________
Powrót do korzeni.

Mam nadzieję,że będę miał więcej czasu na wizyty na forum o rozsądnych porach

Bardzo miło że na forum piszą osoby mające większą wiedzę - co prawda mnie najbardziej interesuje środowisko abiotyczne, ale bardzo chętnie i z dużą przyjemnością czytam Wasze posty...
Natomiast co do opracowań z netu/broszurek, prawda jest taka że nie da się uniknąć w nich sporych uogólnień, ciężko inaczej było by na kilku stronach A4 zmieścić całe opracowanie od geologii, przez historię po walory krajoznawczo-turystyczne.
One mają tylko przedstawić delikatny rys szeregu zagadnień, a poważniej zainteresowani sięgną do fachowej literetury

_________________
JuraPolska.com - z nami poznasz Jurę - usługi przewodnickie, wycieczki piesze, rowerowe po Jurze K-Cz; spływy kajakowe Pilicą, Liswartą, Nidą.
Kajakiem, pieszo, rowerem między Wartą, Nidą i Pilicą - blog wycieczkowy.
Towarzystwo Jurajskie