alkosander nie bądź taki fizjologiczny, po prostu spadź.

Spadź większości ludzi kojarzy się z miodem.Nie chciałem przy okazji rozmów o sztuce obrzydzać im przysmaku:D ale skoro się wydało to trudno.

O ile wiem, z mszyc otrzymywano barwnik czerwony - karmin. Ale być może zmieniano technologię jego wytwarzania tak, że powstawał barwnik niebieski... Ciekawe.

Powtarzam to co powiedział mieszkający w opactwie opiekun zabytku i zarazem przewodnik. Człowiek z wyższym wykształceniem w odpowiednim kierunku,na co dzień współpracujący tam z konserwatorami zabytków.Dla mnie,po wysłuchaniu tego co wie o zabytku,o każdej niemal rysie na ścianie, osoba wiarygodna. Nie znam sie na tyle na mszycach,żeby kwestionować to co powiedział. Wybieram się tam ponownie więc zapytam przy okazji o szczegóły.

Być może decyduje tutaj to czym żywiły się mszyce. Koszenila-czerwony naturalny barwnik-powstaje z mszyc żerujących na opuncjach i sprowadzany był do Europy z Ameryki południowej.Tamtejsze mszyce wytwarzają taką barwę dla odstraszania innych owadów. Może nasze mszyce żywiące się jakimś lokalnym przysmakiem ( Smurfami? Krwią szlachetnie urodzonych?) tworzyły barwnik niebieski.

Pewnie żywiły się krwią stróży prawa . Sprawa jest o tyle ciekawa, że zazwyczaj tego typu barwniki są nietrwałe, o ile wystawi się je na działanie światła. Niezwykła trwałość tego barwnika budzi moją ciekawość, ale tylko jako chemika.

Chemia "malarska",zwłaszcza ta dawna jest tak skomplikowana że nie próbuję jej zrozumieć Z racji zainteresowania Moesami i ich fabrykami tekstylnymi sporo czytałem o dawnych barwnikach do tkanin.Z korzenia marzanny uzyskuje się alizarynę dająca trwały barwnik czerwony a z jej połączenia z tlenkiem żelaza otrzymuje się barwnik...fioletowy. Do błękitu już blisko.Podobną barwę daje alizaryna palona tylko co na to wszystko mszyce?