Mapka z trasą wycieczki, link do mapki on-line na GPSies.com



Opłotki Jaroszowa, zabudowa wykraczająca poza dotychczasowe granice wsi.



Okolice Wzgórza Czatachowa.
Z dolinki między Jaroszowem a Wzg. Dębina wędruję przecinkami pod liniami energetycznymi, które doprowadzają na boisko przy drodze 793.



Skałki Doliny Wiercicy
Przekraczam drogę 793, zaglądam na skałki w kępie przy samej drodze skąd skrajem pól wchodzę w obręb zwartego kompleksu Lasów Złotopotockich i pod pierwszym dużym masywem (Kopciówki) płoszę poszukiwaczy z wykrywaczami metalu.



Skałki Doliny Wiercicy
Szczytowa ciekawie ukształtowana część powyższego masywu.



Skałki Doliny Wiercicy, głęboki okap kolejnego masywu skalnego.




Okiennik w Kopciówkach




Skałki Doliny Wiercicy - w pobliżu Okiennika ponad pół wieku temu ktoś "podpisał się" na pniu buka. Po obejściu całego płatu świetlistej buczyny ponownie przechodzę przez drogę 793 i na skróty docieram do niebieskiego szlaku pieszego, który w tej części wiedzie wysypaną żużlem leśną drogą.



Lisia Skała - skałki Doliny Wiercicy
Niebieski szlak opuszczam na wysokości pierwszych większych skałek na północ od niego i od skałki do skałki wędruję równolegle do przebiegu szlaku w kierunku Suliszowic / Zastudnia.



Niebieski Szlak Warowni Jurajskich koło Szuliszowic-Zastudnia.
Niby typowy dla Północnej Jury obrazek, ale po wyczynach naszych urzędników asfaltujących leśne dukty kto wie jak długo jeszcze?



Suliszowice - Zastudnie.
Przy ostatnim masywie skalnym trochę nadwyrężyłem kolano i odpuszczam terenową trasę w kierunku Siedlca. Asfaltem wędruję przez całą wieś i dalej w kierunku Zaborza.



Buk o ciekawym pokroju przy wąskim asfalcie do Zaborza. Na wysokości Srogiej Skały opuszczam asfalt i wchodzę na niewielkie wzgórze.



Widok w kierunku Doliny Wiercicy z masywu (Tankowiec? Brzeźniczka?) wnętrze którego kryje Studnię w Tankowcu.



Widok na piaskownię w Zaborzu i wschodni skraj Sokolich Gór.
Przy dobrej pogodzie to jeden z lepszych pkt widokowych w tej okolicy.



Mimo że już kilka razy bezskutecznie próbowałem z rowerem znaleźć krótszą drogę przez Białą Górę, tym razem pieszo wbijam się w las i ponownie nic z tego nie wychodzi. W lesie sporo powalonych drzew + gęsta sieć płytkich parowów rozwiniętych w osadach piaszczystych licznie eksploatowanych przez okolicznych mieszkańców. Ostatecznie tradycyjnie trafiam do dolinki dnem której biegnie leśny odcinek Żareckiej Drogi.



Żarecką Drogą przez duży obszar otwartych pól i nieużytków schodzę w kierunku położonych w dole Żarek



Grudzień, a miejscowi wypalają trawę...

Powrót do spisu wycieczek »»»