No i po roku się powtarza...listopad stracony. Mam koronę...córa uziemiona do końca miesiąca, ja niby do czwartku za tydzień, a co będzie, to się zobaczy...

Dziś wrzucę, krótki opis spaceru z niedzieli po lasach Maczek:
Dziś znów pojechaliśmy szukać zimy..na Maczkach. No i...jest:


dobrze, że wzięliśmy sanki


w lesie już cień, ale gdzieś tam między drzewami widać, jak zachodzące słońce oświetla las:






mijamy kapliczkę i wchodzimy w las




leśne skrzyżowania...


docieramy do leśnej osady Burki. Ładnie brzmi, prawda leśna osada? No cóż, miałem smaka, że zobaczę stare chatki, a tu...nowoczesne klocki, pałacyki itp.


łysy:


wracamy. Robi się coraz ciemniej:




i praktycznie po ciemku docieramy do auta:

Wrzucę w ten wątek, w końcu to obok, również Katowice
Nikoszowiec


i Giszowiec:


https://mniejszeiwiekszegory.blogspot.c ... escie.html

a dziś była góry Jurajskie ale to się dopiero zdjęcia robią

Las między L a K.
Czyli spacer po lesie między Lędzinami, a Katowicami. Las często oglądany zza okna auta, podczas podróży w kierunku gór...więc czas go odwiedzić.

Las na południu Katowic, zamknięty wschodnią nitką obwodnicy aglomeracji śląsko-zagłębiowskiej (S1), dalej budzi mą ciekawość. Rok temu trochę połaziłem po części zachodniej (na zachód od dzielnicy Murcki), więc tym razem planowałem wybrać się na spacer na jego południową część. Nadszedł urlop jesienny, tym razem rozplanowany na codzienne obowiązki, przez co, wstając rano miałem ochotę na poleniuchowanie. O, napić się kawy, nic nie robić... Koledze piszę, że dziś dzień lenia.
więcej
https://mniejszeiwiekszegory.blogspot.c ... y-l-k.html

Do katowickich lasów dorzucę relację z Śródmieścia Katowic.
Oprócz wycieczek górskich, czasem też odwiedzamy miasta. Te najbliższe nam, czy to w sensie odległości, czy też związane z zamieszkaniem już pojawiły się na blogu. Teraz czas na coś z zagranicy.
Katowice


więcej na blogu.

Fajnie popatrzeć na miejsca z dzieciństwa, w Katedrze byłem chrzczony, u Korfantego chodziłem do przedszkola .

Z jednej strony ciekawi mnie jak to mieszkać w centrum, z drugiej przeraża ten gwar, ruch, brak zieleni...

W krainie Obeliksa i bukowej katedrze.

Czasem jest tak, że plany można wyrzucić i się złościć na siebie, że człowiek na coś się napali.
Ale warto plany zmieniać, bo wychodzą z takich zmian fajne rzeczy.


W planach miały być góry. Miał być grill w górach. Wyszedł grill i wizyta w mega ciekawym miejscu.
Pobudka rano i po chwili rozczarowanie. Córkę boli gardło, jest marudna z łóżka nie chcę wstać plus zimno na zewnątrz równa się posiadówa w domu. Ale im bliżej południa, tym robi się coraz cieplej a i choroba jakby odpuszcza więc stwierdzamy, że na grilla podjedziemy gdzieś blisko - wybieramy nasz ulubiony las. Auto parkujemy jednak przed nim:


i ruszamy ścieżką obok pola by zdobyć miejscową górę:


to co cieszy, to zieleń, która przybiera różne odcienie - wiosna w pełni. Wkraczamy w piękny las przez bukową bramę:


Nasz główny cel dziś to zobaczenie na własne oczy stanowiska archeologicznego na Bukowej Górze.
Bo w tym miejscu od jakiegoś czasu są prowadzone (bądź były) prace archeologiczne (sądzę, że prace dalej trwają, ale informacji nie znalazłem, więc proszę o informację ), na stanowisku neolitycznym podczas prac archeologicznych odkryto ślady człowieka, najstarsze datowane są sprzed ok 11 tys. lat przed naszą erą. Więc ruszamy, wpierw ku najwyższemu punktowi na mapie oznaczonemu jako Bukowa Góra. Mijamy pierwszy, jak ja to niefachowo nazwałem, obeliks:


a potem ruszamy ku temu stanowisku, którego jesteśmy bardzo ciekawi. Idziemy przez las, jak to nazwała na forum Katarzyna_m, las smukły niczym gotycka katedra i to jest idealny opis tego miejsca:


Po krótkim spacerze jesteśmy na miejscu. Jest ono ogrodzone taśmą, a my min brodząc w głębokich liściach obchodzimy je i oglądamy z wielką ciekawością:


Ponoć od tych (obeliksów) megalitów z lewego rogu kadru, wszystko się tu zaczęło:


(o właśnie, gdzieś można przeczytać jak zaczęła się historia tego odkrycia? szukałem, ale główne informację to są opisujące już prace, co odkryto itd)

Robię im zdjęcie z bliska:




Nie będę się wymądrzał, że się na tym znam, więc wklejam krótki opis tego, co tu odkryto:
W okolicy dokonaliśmy znalezisk z różnych okresów. Znajdują się tu krzemienie, które prawdopodobnie pochodzą ze schyłkowego paleolitu. Są ślady wskazujące na neolit, mamy także najnowsze odkrycie, czyli grób ciałopalny z ok.VII/VIII w. n. e. – opowiada dr hab. Dariusz Rozmus z Muzeum Miejskiego „Sztygarka”, który kieruje pracami badawczymi. cytat pochodzi z https://www.dabrowa-gornicza.pl/aktualnosci/tajemnica-bukowej-gory-naukowa-sensacja-turystyczna-atrakcja/ w portalu https://www.dabrowa-gornicza.pl/.

Po oględzinach, ruszamy na krótki spacer do miejsca, w którym zrobimy gila, jak to śmiejąc się i dokuczając mi (ach to moje francuskie eR) mówiła moja żona
Za sobą oglądamy grzbiet, na którym było to dawne miejsce kultu:


Mijamy zbocza Bukowej Góry:


i poprzez smukły las:


docieramy do wieży obserwacyjnej:


pod którą robimy naszego grilla (gila ):


Czekając na kiełbaski, korzystamy z ciepła. Córa znosi następcom gałęzie na ognisko , a ja odczytuje tablice informacyjne, podczas których żona robi mi zdjęcie:


Po posiłku pakujemy się (grill ląduje w reklamówce i wyrzucamy go pod blokiem do śmieci) i wracamy. Światło w lesie zaczyna się robić pomarańczowe dodając okolicy piękna:


Pod pomnikiem przyrody, Bukiem Ojcem robimy sobie sesję:




i na koniec jeszcze kilka zdjęć.
Szczawnik zajęczy:


oraz samotna latarnia w lesie...


Miejsce odwiedziliśmy mega ciekawe, więc dodając pierwsze zjedzone upieczone kiełbasy, wracamy do domu bardzo zadowoleni z tego dnia.

Ponoć wstrzymane i w tym roku nie ruszą.

Dziękuje za informację.