Jak w tytule,w Zrębicach i okolicy jest trochę miejsc związanych z kultem św.Idziego który jak legenda głosi ludność tamtejszą od zarazy wybawił,a że taki spacerek można poprowadzić okolicą która mnie zawsze pozytywnie nakręca więc z bananem na twarzy ruszyłem z buta.
Początek z Rynku w Olsztynie gdzie od pewnego czasu można obejrzeć makietę zamku z czasów jego świetności,którą umieszczono w poliwęglowej gablocie

Z rynku na południe SOGiem.Po 100-200tu metrach napotykam wciąż dzielnie trzymający się budyneczek gospodarczy.Kiedyś rzecz powszechna w okolicy,dziś coraz trudniej spotykane,ta wraz z zacnym sąsiedztwem Słonecznych Skał tworzy mega klimat,taki trochę wehikuł czasu.
Słoneczne Skały to"naturalny fundament"zachodniej części warowni,od dołu zieleń i dalej agresywna biel wapieni na łagodnym wczorajszym błękicie.Jura Całą Gębą pomimo bardzo bliskiego sąsiedztwa osiedlowych zabudowań.


Idąc dalej szlakiem dość szybko opuszczamy mieścinę,z prawej G.Lipówki i Biakło,trochę kroków i za garba pagóra witając wyskakują Sokole Góry.Przedni pejzaż..

Dalej moja wycieczka będzie przebiegać wzdłuż północnego łagodnego stoku G.Knieja (ta z lewej)
Trafię tam ścieżką której próżno szukać na mapach pomimo że jest dość okazała,jakby wyjeżdżona dwuśladem,i chyba faktycznie korzystają z niej rolnicy bo takich poletek wąskich ale okazale długich tam nie brak.

To poletko jak widać ciągnie się aż pod Przymiłowice Kotysów.

Sama ścieżka robi pozytywne wrażenie,jest cicho jak to na uboczu

Każda odpowiednio wyeksponowana na światło enklawa pełna kwiecia przeróżnego,prym wiodą przylaszczki.

Tak z bliska prezentuje się północny,łagodny stok Góry Knieja.

Podążając dalej trafiam na dwie kapliczki usytuowane na jednym drzewie,jedna z nich malutka ale dość oryginalna.Często kapliczki są pamiątką jakiś wydarzeń,co skłoniło ludzi aby tu aż dwie zainstalować

Po stu metrach wychodzę na polanę gdzie jeszcze niedawno popadały w ruinę zabudowania leśniczówki.Dziś maja prywatnego właściciela,ciekawe czy pełnią funkcję tylko letniskowe,czy jednak ktoś zdecydował osiąść tu na stałe.Łącze energetyczne jak należy,dojazd do DK46 szerokim leśnym duktem,oprócz dobrej jakościowo wody czego więcej do szczęścia trzeba

Przechodząc polanę idąc szeroki duktem na wschód po lewej stronie mijamy kilka niewielkich ostańców jakby na chybił trafił porozrzucanych po lesie,to Skałki św. Idziego,nazwane skałkami adekwatnie do swego gabarytu.Wychodząc z lasu trafiam na te związane z legendą o Świętym,to na tej skale miał się objawić ludowi.

Sto,może więcej na wschód metrów źródło św.Idziego,dziś w formie studni w sąsiedztwie fundowanego krzyża.
Miejsce fajne do odpoczynku,są tam dwie wiaty,niestety jedna pozbawiona przez wandali ławostołu.



Teraz dróżka lekko skręca na południe.
C.D.N.

Dosłownie kilka kroków i zza drzew wyłania się kolejny obiekt związany z Świętym,kapliczka.

Stąd już doskonale widać i słychać Zrębice gdzie ulokowany jest drewniany kościół pw.św Idziego,aby tam dotrzeć trzeba pokonać około kilometra wśród zabudowań,był to dla mnie najbardziej mało przyjemny odcinek tego dnia.Jednak było warto,świątynia przywitała mnie szeroko otwartymi wrotami.




I trochę linków na temat miejsc które dotąd odwiedziłem.
https://www.slaskie.travel/Poi/Pokaz/59 ... -zrebicach
https://www.slaskie.travel/Poi/Pokaz/36 ... -zrebicach
Święty Idzi,według Wiki.
https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awi%C4%99ty_Idzi
Powrót nudnym tym samym nudnym odcinkiem który staje się dużo bardziej przyjazny gdy kończy się asfalt a idąc wśród soczyście zielonych pól mam coraz bliżej pięknie się prezentującą panoramę Sokolich,tak wybrałem SOG aby przeprawić się na drugą stronę tych zacnych gór.Celem jest Góra Biakło.Sokole cudnie się prezentujące stąd okazały sie zbyt wielkim wyzwaniem dla komóry.

Gdzieś na szlaku,łagodnie wciąż pod górę w objęciach bukowego rezerwatowego lasu w niskim słońcu.Fotkę wstawiam,ale tego się nie da sfocić,ani opowiedzieć,trzeba być i tyle.

Szlak skręca na wschód,ja jeszcze idę wyżej mijając szczyt Pustelnicy a potem schodzę jej zboczem robiąc tym spory skrót do czarnego szlaku który mnie dowiedzie szybko do celu,słońce coraz niżej.Po drodze mijam dwie jaskinie po swojej prawej,na zdjęciu Wszystkich Świetych.

Cel osiągnięty,wchodząc z każdym krokiem wyżej oglądam się za siebie,Sokole w świetle niziutkiego słońca.

Dla mnie Ta Góra ma w sobie coś magicznego,nie potrafie jej obojętnie ominąć.
Teraz o tym jak jak wapień o zachodzie słonko w piaskowiec przemienia

I tak w końcu sam tam zostałem żegnając kolejny piękny dzień spędzony na Jurze.


ps.Znów się rozpisałem ,jeśli uważacie że zanudzam pisząc i pokazując wciąż przecież dobrze znane klasyki dajcie znać,będę się streszczał w przyszłości.

Bardzo miły spacer i pusto, o co przy ładnej pogodzie w Olsztynie bywa trudno

_________________
JuraPolska.com - z nami poznasz Jurę - usługi przewodnickie, wycieczki piesze, rowerowe po Jurze K-Cz; spływy kajakowe Pilicą, Liswartą, Wartą.
Kajakiem, pieszo, rowerem między Wartą, Nidą i Pilicą - blog wycieczkowy.
Profil na FB

Tylko gwoli ścisłości - bo zawsze bardzo podobają mi się Twoje fotorelacje - to Koralowa, Wszystkich Świętych minąłeś wcześniej...

Marku,czyli jak odwracasz kojenośc???

"Szlak skręca na wschód,ja jeszcze idę wyżej mijając szczyt Pustelnicy a potem schodzę jej zboczem robiąc tym spory skrót do czarnego szlaku który mnie dowiedzie szybko do celu,słońce coraz niżej.Po drodze mijam dwie jaskinie po swojej prawej,na zdjęciu Wszystkich Świetych."

Minąłeś dwie jaskinie tyle, że najpierw minąłeś "Wszystkich Świętych" a później "Koralową". Zamieściłeś zdjęcie tej drugiej Może zdjęcie tej "pierwszej" też masz - bardziej "przyklejone" do skał "ogrodzenie"

Pisz, Marcinie, pisz jak najwięcej. Dobrze się czyta Twoje gawędy o wędrowaniu (i o fotografowaniu, i o wodach, i o astronomii…). Autorskie i subiektywne, a nie przewodnikowe, co ważne. A że tereny znane? Na pewno nie wszystkie zakątki i nie wszystkim. A gdyby nawet, to przecież i tak … najbardziej lubimy to, co już znamy … Oczywiście fotki też nie są bez znaczenia i zawsze udane.
Nie ustawaj więc w swych działaniach, ku uciesze kilkorga Forowiczów, stęsknionych Jury, Towarzystwa i wolności.

Yes sir,zachowałem się jak rasowy polityk który podpisuje sam nie wiedząc co
Następnym razem dokładnie obejrzę co napisałem i wkleiłem,zwyczajnie byłem pewien że wklejam pierwszą a kliknąłem do postu Koralową.Mea culpa Marku

Kasiu,dzięki Takiej laurki w życiu się nie spodziewałem...
Edit:
W dwóch rozmowach telefonicznych znajomi nie znający tego terenu z mapą w ręku odtwarzali mój trip i przy okazji trochę po mnie pojechali że po rezerwacie chodzę w samopas.
Wyjaśniam,faktycznie do szczytu podążałem szlakiem potem odbiłem na północ ale nie po runie leśnym ale doskonale czytelną i mocno wydeptaną ścieżką.Może w świetle prawa to nielegalne ale na Sokolich jest kilka takich ścieżek,nie wiem czy już wielu przede mną nie koniecznie wszędzie podoba się jak wytyczono szlaki Tylko gdybam,niczego nie niszczę,robią tak setki zwiedzający rezerwat i nawet gdy zdarzyło mi się w takich miejscach minąć (dwa razy) umundurowanych leśnych nie zostałem w żaden sposób przez nich upomniany.Tyle mam na swe wytłumaczenie.
Pozdrawiam

Gdybym umiał tak ładnie pisać (jak Katarzyna_m) napisałbym dokładnie to samo
Nie odpuszczaj - jesteś "ostatnim Mohikaninem" Jury Północnej, no może przedostatnim - bo jest jeszcze Admin
Gdybyście nie zamieszczali swoich relacji pomyślałbym, że tę część wyżyny również ogrodzili siatką i zakazali wstępu.