A tutaj

Ponieważ przewodniki turystyczne przedstawiając Sokole Góry piszą że jest wzgórz siedem,czasem osiem to nie wiem jak traktować tą część poza rezerwatem,czyli dziewiątą ,dla mnie to też Sokole.
Kamienne Górki są fajnym przykładem jak wyglądałyby Sokole Góry gdyby nie były rezerwatem,choćby wycinki okazałych buków i grabów.Jeszcze trzy lata temu ta leśna droga wiodła w cieniu starych buków,niektóre zasługiwały na tabliczkę z orzełkiem.

źródło mapki http://www.jaskiniejury.pl/mapa-on-line

Dla mnie też... Całe życie człowiek się uczy

Na grzyby,nie po grzyby
Szybko wczoraj się uporałem i nawet się nie zastanawiałem długo gdzie spędzę resztę dnia.Wczesnym popołudniem ląduje w Skrajnicy skąd pójdę sprawdzić czy rosną jakieś grzyby.Nim się dojdzie do miejsc gdzie grzyby można spotkać podąża się cudownymi jurajskimi dróżkami wśród cudownych łąk z pięknymi czysto jurajskimi widokami czy nawet panoramami.Łąki kolorowe,pachnące,pełne ptaków śpiewających,owadów i motyli.



Grzyby są,rosną,ale to nie jest wysyp.
Już na wstępie dzisiejsza kolacja,w sam raz dla dwojga plus dobre wino,ale to dopiero wieczorem.

Czasem trafi się jakichś borowik.

Zajączki też rosną,ten w jaśniejszym kapeluszu.

Kozak,normalka w mokrym czerwcu.

Gołąbek,bardzo smaczny lecz ja ich nie zbieram.Fachowcem od nich był mój już nie żyjący wujek.Rozróżniał je doskonale,uczył mnie tych subtelnych odmiennych cech pozwalających uniknąć pomyłek,ale brakło Człowieka,ja też włócząc się po kontraktach rzadko w polskich lasach bywałem i wiedza uleciała.Gołąbki są pyszne,do końca życia nie zapomnę ich smaku, i wielu odmianach barwnych stąd łatwo mylone z trującymi grzybami,więc aby końca nie przyśpieszać niech rosną sobie dalej.

Powrót jak wyżej.


Zamykasz drzwi,przekręcasz kluczyk i po 15-tu minutach otwierasz drzwi w domu.
Częstochowa uber alles

Pozarastane klasyki
Postanowiłem połazić tam gdzie zawsze lubię,tyle że dzisiaj inaczej tam dotarłem,bo od parkingu,nazwijmy go przy Biakle.Góra Biakło oddalona jest od parkingu około lub trochę więcej jak 300m.pomimo że wyniosła jadąc ulicą od Olsztyna i skręcając na ów parking stała się obecnie niewidzialna.Widać szczytowy ostaniec góry po paru krokach z ścieżki wiodącej ku Biakłu(poprawna forma?),resztę skrywają dość już wyniosłe brzozy i sosny.Po przebyciu 100-u metrów na północny ukazuje się Góra Lipówki,ale tylko jej krańcowo zachodnią formację tzw.Grzybki.

Po pokonaniu następnych stu metrów.

Dopiero trzysta metrów od parkingu widać Lipówki w całości,

ale nie w całej okazałości,po to trzeba trochę wyżej na Biakło,dziś tego nie uczyniłem przyglądałem się z okalającej górę ścieżki.

Ścieżka prowadzi do czarnego szlaku a ten na Sokole.Sokole Góry jeszcze z niej widać ale pewnie za dziesięć lat już nie będzie tak łatwo bo jak widać na fotce sosenki dzielnie"wspinają"się coraz wyżej.

Jak tak dalej pójdzie to po piętnastu latach idąc z parkingu na Biakło jesienią nazbiera się sporo grzybów,a chyba nie o to chodzi na Jurze.
W ucieczce przed słońcem do lasu i dalej na Sokole i od razu miły akcent dnia.Spotkałem Krzarę przygotowującego się kondycyjnie do wydarzeń w Jakuszycach,krążył w truchcie kółeczka podczas wymiany zdań nie przerywając treningu.Porozmawialiśmy krótko,pomyślałem że byłoby nie fair Koledze przeszkadzać w treningu,a formy zazdroszczę.Pozdrawiam,było mi miło poznać w realu
Sokole na upał latem są super,wyraźnie chłodniejsze od sosnowych lasów,tego lata mocno zielone,w runie też wiele się dzieje.

Nie potrafię nazwać tych kontrastowych do otoczenia kwiatów,Kasiu pomożesz
I jeszcze taka ciekawostka,sosna wejmutka,przybyła do nas z Ameryki,pewnie nasadzona tu ludzką ręką,jest ich trochę koło rezerwatu,szczególnie po wschodniej jego stronie,w Skrajnicy też widziałem nawet na terenie prywatnych posesji.Łatwo poznać po wydłużonych szyszkach około 15cm.

Igliwie też inne,nasze sosny to dwie igły w wiązce,tu zaś pięć ale delikatniejsze.

a pień to już absolutnie inna bajka,niemal gładki.

Korona ładniejsza od naszej sosny,znaczy nie taka płaska,ale tego nie pokarzę bo komóra znów pod światło przegrała.
Na Sokolich wakacje,widać turystów nawet takich co pozdrawiają.

Ktoś trafnie zauważył że jesteś naszym okiem na Jurę Potwierdzam - nawet na ten jej skrawek do którego mam bliżej niż Ty

Wywołana do tablicy odpowiadam
Ta roślina o żółtych kwiatach zebranych w baldachy to jakiś starzec, najprawdopodobniej Starzec Jakubek (Jacobaea vulgaris), lub (Senecio jacobaea). Na zdjęciu kwiatostan leży na liściach babki zwyczajnej (to dla zmyłki?) nie widać więc łodygi, zwykle ok. metra wysokości, ani pierzastodzielnych liści. Pełne kwitnienie przypada na 25 lipca, tj. dzień św. Jakuba, stąd nazwa. Niestety roślina, choć ładna, jest trująca (a może dlatego trująca, że ładna?), szczególnie dla koni. "Czy konie mnie słyszą?"

Jeśli o stare chodzi to tak

Nie,nie chciałem Ciebie,ani nikogo wkręcać.Zauważyłem trzy takie grupki nieopodal ścieżki na ziemi,ale bez okularów z bliska szczegółów nie zauważę,więc jak na botanicznego łamagę ślepego z bliska przystało nie powiązałem ich z tymi na dość wysokich łodygach.
Widzisz,tak to jest jak się zna Eksperta,zero wysiłku,bach pytanko,a poczciwa Katarzyna skrupulatnie wiedzą się podzieli
Dzięki

Tak poważnie to uważam to za ciekawostki,jakby dokument.Ciekawe czy ktoś kojarzy te miejsca z 2009r.
Tam z parkingu wtedy bez problemu było obie góry widać .Czyli minęło 11 lat,jak będzie w 2030???

Pokazałeś, Marcinie, sosnę wejmutkę (Pinus strobus) – bardzo dekoracyjne drzewo ozdobne, pochodzące z Ameryki Północnej. Niestety ma ona pewien problem, jak i większość sosen pięcioigłowych (z wyjątkiem sosny himalajskiej Pinus wallichiana). Jest bowiem jednym z dwóch żywicieli grzyba wywołującego rdzę wejmutkowo-porzeczkową, chorobę niszczącą i sosny, i porzeczki, głównie czarne. Chcąc mieć zdrowe krzewy porzeczek i niebanalną sosnę pięcioigłową warto posadzić tę himalajską – rdza nie będzie miała szansy na rozwój. Sprawdziłam – to działa

Dodam, że wrażliwość innych (niż wejmutka) sosen 5-igielnych jest chyba dość przesadzona. Przez ponad 20 lat obserwuję w ogrodzie swoim i brata takie gatunki jak wspomniana sosna himalajska, sosna rumelijska, limba, sosna Armanda, sosna Schwerina, sosna giętka, kosolimba. Nigdy nie stwierdziłem na nich rdzy. Natomiast faktycznie z wejmutkami jest spory problem. Z kilkudziesięciu pozostało parę sztuk i chorują.
Ciekawym jurajskim przykładem nasadzeń wejmutki może być teren dolinki opadającej spod Osiedla Wały w rezerwacie Parkowe do Stawu Kołaczew, otoczenie dawnej gajówki Parkowe obok młyna Kołaczew, otoczenie leśniczówki Dąbrowa czy też wschodni skraj lasu koło przysiółka Ludwinów-Doły. Jeszcze w latach 90-tych rosło tam wiele ponad 100-letnich wejmutek (ale również i daglezji, sosen czarnych, sosen Banksa). W tej chwili praktycznie nie zostało nic. W przypadku wejmutek rdza zrobiła swoje. Drwale dokończyli dzieła. Ciekawą pozostałością dendrologicznych atrakcji w Parkowym są 3 monumentalne sosny żółte rosnące na zapleczu Leśniczówki Dąbrowa. Przetrwały wyręby prawdopodobnie tylko dlatego, że od dawna objęte są ochroną pomnikową.

W 2030 roku, kiedy wysiądziesz na parkingu będziesz mógł powiedzieć: "O mój borze !"i nazbierać maślaków. Jeśli przypadkiem napotkasz w gęstwinie jakąś skałę będziesz mile zaskoczony
Dokumentuj fotograficznie zmiany zachodzące w dobrze znanych Ci miejscach. Efekty masz coraz lepsze. Dla nas nie ma to już większego znaczenia, ale dla młodego pokolenia za 10, 20 lat może być to dobra i przystępna edukacja.
Młodzi będą mieli szansę zobaczyć co to znaczy pozostawić sprawy same sobie i wystawić tereny otwarte na pastwę sukcesji wtórnej.

Niki,wniosek jest jeden,sukcesja wtórna to nie efekt w którym zmiany zachodzą do potęgi,ale jak reakcja łańcuchowa opisana wzorem z małą dwójeczką w prawym górnym rogu,czyli do KWADRATU.Prosty rachunek,jedna sosenka,daje dwie,dwie dają cztery,a cztery na podatnym gruncie szesnaście.
Powiecie że bredzę,ale jak wytłumaczyć fakt że naturalnych kosiarek ludność jurajska już nie hoduje bardzo długo,kózki,owieczki od lat 70-tych to rzadkość,natomiast najefektywniejsze zarastanie,najlepiej zauważalne zmiany uwidoczniły się przez piętnaście lat.Dawałem już na forum przykład K.Kielniki,gdzie dwa zdjęcia wykonane w przedziale kilku lat pokazują jak zniknął z pola widzenia z Góry Cegielnia,takich przykładów jest więcej.

Odnośnie sosen przybyszek,dzięki za odzew i ciekawe wiadomości.
Osobiście zainteresowałem się nimi w sensie czy aby nie sprowadziliśmy następnej niepotrzebnej konkurencji,ale nie widziałem jak dotąd nigdzie samosiejek.Ciekawe jest spostrzeżenie Marcina 73 o tych sosnach i gajówce w Złotym Potoku,faktycznie na Sokolich też się spotyka niezbyt daleko od leśniczówki,tej wschodniej.
Dzięki Kasiu i Marcinie za ciekawe informacje
ps.Wejmutka jest dużo ładniejsza od naszej sosny,korona przypomina bardziej te rosnące w wysokich górach.

Kiedyś, gdy bardziej interesowałem się tym tematem widywałem samosiewki wejmutki. Właśnie w podanych wcześniej lokalizacjach. Widywałem również samosiewki daglezji tuż na wsch. od leśniczówki Stawki. Jednakże brak było starszych egzemplarzy w podszycie. Wskazywałoby to, iż nie są to gatunki ekspansywne a przez to niebezpieczne dla naszych rodzimych lasów.
Podzielę się jeszcze moim przypuszczeniem, iż za znaczną liczbą "egzotów" w lasach złotopotockich stoi Włodzimierz Krzeszkiewicz (1866-1947), leśnik i wybitny specjalista w zakresie hodowli lasu. Z informacji znajdujących się np. pod linkiem:
http://www.encyklopedia.puszcza-bialowi ... slo&id=945
można wyczytać, że: "zarządzał dobrami Czemierniki, Dziadówki, Kraśniczyn, Złoty Potok i Żarki. Zakładał szkółki drzew leśnych. Prowadził doświadczenia nad aklimatyzacją takich gatunków drzew w lesie, które były dotąd używane przeważnie jako ozdoby parkowe i ogrodowe (m.in. modrzew japoński, jesion amerykański, dąb czerwony, sosna Banksa, żywotniki i inne). W Złotym Potoku założył zagajniki żywotnikowe na powierzchni kilku morgów."
Ale to temat na inny wątek.

Żarki,Złoty Potok czy Dziadówki to Jura całą gębą,ciekawa postać,i raczej na pewno masz rację że te"obce" nasze iglaki w tamtym rejonie to jego dzieło.Dopiero gdy napisałeś o tych nasadzeniach przyszło mnie do głowy że te na Sokolich też jakby bardziej skupione po wschodniej stronie,niektóre całkiem niedaleko gajówki przy czarnym szlaku po wschodniej stronie gór i dalej na południe.
Widzę że faktycznie dość wnikliwie kiedyś ten temat Cię zainteresował.
Dzięki Marcinie,wiedzy nigdy za wiele

Fragment apelu Krzeszkiewicza z 1917 roku:

Zupełnie inny region, ale podobny temat:
https://stooq.pl/n/?f=1367807&c=1&p=4+22