Mapa wycieczki, link do mapki on-line na Ride with GPS (nie jest to track GPS, jedynie schematyczny zarys).



Dwie z kilku drewnianych i kilkunastu murowanych stodół zlokalizowanych poza obrębem Żarnowca. Najbardziej znany zespół to oczywiście Żarki i do niedawna Mstów, ale też Lelów, Siewierz, czy dawniej Olsztyn.



Na obrzeżu dzisiejszego Żarnowca, w widłach Pilicy i Uniejówki (lewa część kadru) istniał do przełomu XVIII i XIXw. nizinny zamek Kazimierza Wielkiego.
Dawne miasto o prastarym rodowodzie ma kilka smaczków wartych poznania, ale to już czytelniku we własnym zakresie.
Tak typowe dla naszych czasów podanie "pod nos" psuje smak...



Chata u wjazdu do Koryczan dalej w dobrym stanie :)



Sąsiednia już niestety dogorywa.



Jeden z odcinków trasy nieznany mi wcześniej - w Koryczanach odbijam na południe



Na granicy województw śląskiego i małopolskiego asfalt się kończy i piaseczek pod kołami. A że nabiłem spore ciśnienie to jazda idzie mocno opornie, za ruinami obory też kiepsko bo dukt do lasu ciągniki rozjeździły.



W sąsiedztwie rezerwatu Kępie fiołki masowo kwitną.
W tym roku pogoda nie dopisała i zajęcia sporo więc wyjazdów w fiołkowym aromacie Doliną Szreniawy nie było, a szkoda.



Wiosenny las na północnych zboczach Białej Góry.



Spory przeskok od poprzedniego zdjęcia i kolejna perełka w Bogdanowie.



Z widokiem na źródliskowy odcinek Doliny Nidzicy, po wzgórzach widocznych na wprost ostatnio jeździłem 17.10.2022r.



Uroczy staw w Rogowie, nad nim pagórek rozcięty skarpą i mały domek, wyżej dwa opuszczone siedliska - ładnie tam.



Polną drogą wzdłuż Nidzicy



j.w.



Boczna dolinka gdzie pięknie widać różnorodność podłoża - na orograficznie prawym zboczu (lewa część zdjęcia) urodzajne pokrywy lessowe, na lewym tworzące bardziej śmiałe formy margle/wapienie wieku kredowego. Owe kredowe zasadowe skarpy są porośnięte murawami kserotermicznymi z bogactwem bezkręgowców.



I jeszcze raz kamienisty dukt wzdłuż potoku, tu akurat nieco śmieci w nurcie, lecz ogólnie woda czysta.



Trzeba się nacieszyć nim z asfaltem tu dojadą...



Siedlisko na skraju Rzędowic, a za mną wąski asfalt z jednej nurtem Nidzicy z drugiej potężną zalesioną lessową skarpą ograniczony.



Źródło w Rzędowicach, podczas poprzednich przejazdów zarośnięte zielskiem, teraz ładnie widoczne.



J.w. a nad źródłem typowy dla tych okolic ogródek kwiatowy przed domem. Tu akurat geowłóknina psuje odbiór, lecz latem / wczesną jesienią przed starszymi budynkami owe kwietniki wyglądają pysznie.



Nad Mianocicami sady poprzecznie tnące całą Dolinę Nidzicy.



Zdjęcie nie odda natury, szeroki kąt spłaszczy perspektywę, brak aromatu i wiatru, szkoda bo to jeden z ładniejszych widoczków na Książ Wielki.



Niesamowitymi wąskimi uliczkami Książa Wielkiego docieram pod ogrodzenie kościoła św. Ducha z ruinami dawnego klasztoru augustianów.
Miasteczko po oddaniu nowej trasy S7 będzie wręcz kipiało klimatem, teraz droga niweczy wszystko.



A oto i budowa S7 (węzeł Książ), rok temu musieliśmy objechać przez Boczkowice, teraz w niedzielę zaryzykowałem przejazd przy okazji ucinając sobie pogawędkę z lokalnym mieszkańcem.



Opuszczam Wyżynę Miechowską i przez Krzeszówkę widoczną na fotce wjeżdżam na pagórki Garbu Wodzisławskiego.



W centrum Krzeszówki kolejny budynek który wkrótce zapewne odejdzie w przeszłość.



Wyjazd z Krzeszówki nieco pod górkę ;) ale wyjechałem i nie zasapałem się nawet strasznie, szkoda że wyrobiska na górze zawalone śmieciami.



Widok ze szczytu na Wyżynę Miechowską.
Szosowcy wrócili na dół, a ja dalej nieco pod górę na wschód.



A po drodze przystanek dla 3 siedlisk.
Miejsce niesamowite, jeszcze spokojne ale w sąsiednich miejscowościach coraz więcej letnisk (Ślązacy/Krakowiacy) i zabudowa w kilka lat się zapewne zagęści.



Wiosna.



Nad Zaryszynem z widoczkiem na dolinkę wiodącą przez Wolę Knyszyńską do Stępocic, a w tle wzgórza Kozubowskiego Parku Krajobrazowego.
Pisałem już że fotki są w archiwalnych relacjach? ;)



W Zaryszynie nieco mi się drogi potentegowały (pierwwotny zarys był nieco inny, później zmieniłem ale zapomniałem co i gdzie), więc podjechałem o jedną górkę ponad plan. Za to widok był ładny, zjazd szybki a rów po prawej w szczytowej części w litej skale drążony.



Dwór w Zaryszynie od zaplecza, prace cały czas trwają.



Jadąc od wsi wyglądało że będzie polny "płaskowyż". Po wjeździe na górkę wyszło że spory dołek i kolejny podjazd...



Było ostro z górki i mozolnie pod górę - powyżej widok wstecz spłaszczony optyką.



Sadki Modrzewie



Sadki Janowskie z widokiem na rez. Lubcza w tle Góry Pińczowskie.
Kusiło puścić się w dół ku Mierzawie i Nidzie, lecz sił i dnia by nie stało na powrót.



Temu też zgodnie z planem kamienistą drogą w wąwóz do Brzezinki.



Na zachodnim skraju Brzezinki super siedlisko z drewnianym zdobnym domem, a na wschodnim taką rzepakową fotkę dwa lata temu zrobiłem.



Czas w las, dokładniej Las Pierzchowski.



Który to mimo sporych wycinek okazała się być bardzo przyjemny a szuter dobry do jazdy.



Za lasem jest co? no wiadomo Zalesie, ale jak patrzymy z drugiej strony to Podlesie i w tej wiosce super zjazd.



Na polnych rozstajach krzyż, wspaniały widok na Piotrkowice, Zarzecze i garb którym jechałem 9.09.2022



Gilów/Gielówki - stare i nowe, szkoda tylko tego 3 domu psującego tradycyjny układ. Takie ustawienie domu jest/było w wielu dolinkach bardzo typowe dla tej części Małopolski.



W drodze do Wodzisławia poczułem się jak w domu - nieco kamieni, kopny piach i rachityczne sosenki.



W połowie drogi między Wodzisławiem a Drobilnem na szczycie wzgórza rozstaje polnych dróg.



Bramka przy wodzisławskim kirkucie zamknięta lecz "sztachety" wyłamane przeszkód nie czynią.



Dolina Mozgawy w Starej Olszówce czaruje jak jesienią - przy korycie spiętrzenie tamujące wodę bijącą ze skał, a za plecami XIXw. kamienny Nepomucen za świerkiem ukryty.



Dolina Mozgawy - widoczne na jej dnie gospodarstwo Kwaśne Wiśnie poniżej którego bobry żyją.
Podziwiając wyniosły ponad wilgotne dolinki garb zwieńczony bryłą Mieronickiej świątyni (fotki w relacji z maja 2020r.) jadę w kolejne leśne ostępy.



Lecz pierw coś czego na Jurze brakuje - czysty potoczek wzdłuż drogi szemrzący.



Sielec, przez który jadę inną niż zazwyczaj drogą.



Las Sielski i początek krótkiej ścieżki edukacyjnej im. prof. Karoliny Lanckorońskiej.



Coś co było symbolem Jury, Ponidzia i terenów pomiędzy - drogi utwardzane oślepiająco białym wapiennym/kredowym tłuczniem



Ogromny łan groszku wiosennego, a kompleks leśny wygląda na równie ciekawy jak nieodległa Biała Góra.



Od początku wyjazdu coś mi zgrzytało w pamięci krajobrazu, coś kompletnie orientację zaburzało...
Po wyjeździe z lasu,a dokładnie od zjazdu na Zapusty stało się wszystko jasne - koło Sędziszowa postawili potężne wiatraki. Aż się zatrzymałem spytać mieszkańców kiedy to zrobiono. Ponoć szybko i bardzo sprawnie, dwa miesiące i stoją, znaczy jeszcze je stawiają.



Dolina Mierzawy w Boleścicach, gdzie rozsądnie rezygnuję z jazdy przez Łowinię i Rożnicę.



Wentylatory nad Pawłowicami, się im kury nieść przestaną ale będzie darmowy prąd i pioruny ściągać będą ;)



W Krzelowie sklepik/kiosk dalej trwa.
Na leśnym odcinku łapie mnie ostry skurcz gdzieś w udach. Mimo łykania magnezu i nawadniania to już kolejny raz po dłuższym wysiłku.



Żabiniec na granicy województw, dojazd do siedliska wysadzany modrzewiami, ostatni jechałem tu 8 lat temu.



Koszmar rowerzysty.



Ostatni podjazd do Łan Wielkich, pod kościołem zwijają kramy, a do Żarnowca z 5 minut pedałowania zostało.
Na Miechowszczyźnie spokój, na Jurze ruch samochodowy/motocyklowy oszalał.

Powrót do spisu wycieczek »»»