Mapa wycieczki, link do mapki on-line na Ride with GPS (nie jest to track GPS, jedynie schematyczny zarys).



Startuję w Pilicy spod bram pałacu i dalej w stronę Kocikowej.
Woda ze stawu spuszczona, koryto Pilicy przy głównych źródłach wygląda na suche, może coś tam ledwo ciecze między zielskiem.



Brzuchacka Skała, w sąsiedztwie odsłonięto i "obito" jeszcze jeden mniejszy masyw.
Kiedyś o tym wspominałem, lecz nie zaszkodzi raz jeszcze - warto zerknąć na skan LIDARu i powłóczyć się tam bezśnieżną zimą gdyż fajnych skałeczek nie brakuje.



Krzyż na rozstajach, gdzie skrótem kieruję się wprost na masyw Długiej.



W płytkim mocno zacienionym wąwozie pod Dupnicą, całkiem sporo opieniek. Ogólnie to pierwszy odcinek gdzie nieco poprowadziłem rower.



Początek zjazdu z Pustkowia (Złożeniec) w kierunku Domaniewic.
Identyczne zdjęcie jest m.in. w relacji sprzed 2 lat i warto zerknąć do starszej relacji jak wygląda dalszy kawałek. Ktoś mi gdzieś mówił że utwardzają leśny odcinek i jeździ się super. No faktycznie utwardzili, ale tylko fragment a najgłębszy piach jak był tak pozostał. Drugi raz poprowadziłem nieco rower...



A to ten utwardzony fragment zaczynający się kawałek na zachód od krzyżówki pod dawną Gajówką Psiarskie.



Przysiółek Strzegowa u wylotu Doliny Wodącej gdzie spory fragment niebieskiego Szlaku Warowni Jurajskich "utwardzono" stłuczką szklaną.



Większość to drobiazg raczej dla opon nieszkodliwy, jednak nie brakuje większych ostrych kawałków. Szkoda opon i kolejne kilkaset metrów z buta. Czy coś takiego jest zgodne z prawem?



Raz jeszcze szklana droga i Grodzisko w tle.



Droga do Kąpieli przez które omijam Wolbrom - geograficznie jeszcze Wyżyna K-Cz. krajobrazowo bardzo płynnie przechodzimy w bardziej otwarte, rolnicze widoczki Wyżyny Miechowskiej.



Łobzów Kolonia IV - widok na wzgórza Pasma Smoleńsko-Niegowonickiego.
Witamy na Wyżynie Miechowskiej, nawet zagon kapusty jest jak na okolice Charsznicy przystało.



Przekop LHS (szerokotorowa Linia Hutniczo-Siarkowa) w Jeżówce.



Nowy, przesunięty w dogodniejsze miejsce przystanek kolejowy Jeżówka.
Dawniej perony były kilkaset metrów dalej na wschód w głębokim przekopie przez kredowe wzgórze.



Przecinająca głęboką dolinkę poprzeczka między Podlesicami II a I



j.w. z szerokim widokiem na wschodnią część Wyżyny Miechowskiej.



Zjazd do Szarkówki



W centrum Szarkówki dość niecodzienny w formie i zdobieniach dom dalej stoi :)



Opłotki Charsznicy, domek dość ciekawy ze względu na ceramiczną dachówkę i wielokątny przeszklony mały ganeczek.



Rewitalizowany budynek dworca kolejowego Linii Iwanogrodzko-Dąbrowskiej.
Ogólnie centrum malutkiej Charsznicy, podobnie jak wielu innych miejscowości tej części woj. małopolskiego i świętokrzyskiego, coraz bardziej zadbane.
Jak wyglądało to miejsce parę lat temu zapraszam od relacji z września 2014r.



Celem wyjazdu była zasadniczo chęć przejechania kawałka nowej ścieżki rowerowej w Lesie Chodówki poprowadzonej śladem torowiska uruchomionej w okresie Wielkiej Wojny kolejki wąskotorowej Charsznica Wąskotorowa - Kocmyrzów Wąskotorowy.



Ścieżka rowerowa śladem wąskotorówki miejscami biegnie bardzo wysokim i wąskim nasypem stąd ciąg barierek...



Obwodnica Miechowa wzdłuż której wiedzie równie fajna ścieżka, pagórki znacznie spłaszczone szerokim obiektywem.



Przejazd pod torami linii Tunel-Kraków.
Ogólnie ścieżka jest bardzo fajna, dalszy odcinek zostawiłem sobie na później jak będę gdzieś w stronę Dosłońca jechał.



Opłotki Miechowa, Siedliska dokładniej.



Widok na północną obwodnicę Miechowa.



Siedliska, widok na teren mej dalszej trasy.



Typowo dla szeroko pojętego regionu położony na pagórku mały cmentarz w Pstroszycach z widoczną latarnią umarłych.



Nieco nowoczesności w Pstroszycach.



Pod tymi pagórkami biegnie bardzo ciekawy choć średnio przyjazny dla rowerzystów wąwóz.



Początek stromego podjazdu do Podleśnej Woli Górnej.



Przysiółek/wieś Józefów - miejsce którym zachwycałem się nie raz.
Trzeba wyobrazić sobie delikatnie pofalowany rolniczy, lecz otoczony dużymi bukowo-grądowymi lasami, "płaskowyż" wyniesiony o 80-100 metrów ponad okolicę. Luźna, nieliczna i w sporej części starsza zabudowa, sporo drzew owocowych przy opuszczonych gospodarstwach i całkowity spokój z pięknymi widokami na odleglejsze plany... Trochę fotek jest w relacjach z np.: 04.2015 i 04.2017



Gdzieś na końcu świata...



j.w. ale widok na +/- południe.



Olbrzymie lessowe pola, ich południowo-zachodnim skrajem prowadzi zielony szlak Tunel - Książ Wielki. już od kilku lat obiecuję sobie nim przejechać w całości...
W naturze widoczki na Garb Wodzisławski miłe dla oka były.



Błotniste rozmokniętym lessem leśne dukty między Józefowem a Tunelem.



Najpiękniejszy leśny odcinek całej wycieczki - dorodne wilgotne buczyny i grądy na dość mocno pofalowanych wzgórzach okolic Tunelu. Klimat jak w lasach Koloni Dobra, czy Udorza ale kompleks większy :)



Szutrowa leśna "autostrada" na wschodnich zboczach Białej Góry, jechałem nią wiosną 2018r.



Buczyny Białej Góry.



Już od kilku lat na północ z Białej Góry prowadzi wąski asfalt, dawniej szutry a na zboczach wąwozu odsłaniały się kredowe piaskowce.



Jesienne późne popołudnie na Wyżynie Miechowskiej.



Przekop w kredowych wapieniach między Białą Górą a rezerwatem Kępie.



Po drugiej stronie przekopu.



Rzut okiem wstecz na Białą Górę z przejazdu przez LHS, teraz szybki zjazd do Kępia.



XIX lub z przełomu XIX/XX wieku pochodząca spora chata w Kępiu - trochę dziwnej (układ, typ zabudowy) i sporej miejscowości.



Widok z koty 329 (Porębska Góra) na Białą Górę i leżące w dole Kępie.
Na pierwszym planie dopalają się resztki starego duzego drewnianego krzyża i zabetonowana obejma do nowego. Oby też szlachetnego w formie i materiale.



Jaz na Uniejówce.
Tym razem nie jadę jak zazwyczaj do Zabrodzia, lecz na przełaj przez podmokłe łąki skręcam do powyższego jazu i lewym brzegiem Uniejówki do Żarnowca.



Żarnowiec od zaplecza - pierwotnie gotycki ceglany kościół pw. Narodzenia NMP i św. Jakuba Starszego.



Żarnowiec, flota lata świetności ma już za sobą...



I jeszcze jeden widoczek z obrzeża tego starego miasta.



Czas wracać na Jurę, czyli delikatnie pod górę ku Zamiechówce.



Chata w Zamiechówce trzyma się wyśmienicie, zresztą sąsiednie również i wyglądają na częściowo użytkowane. Na głównym grzbiecie Jury już takich perełek nie uświadczymy, na Progu i ogólnie wschodnich opłotkach jeszcze trochę się ich ostało, ale trzeba mocno myszkować po przysiółkach. Ew. jechać do Tokarni :)



Ku Woli Libertowskiej też już asfalt, a po prawej ładnie grają kolory różnorodnej gleby na polach.

Z Zamiechówki miałem bokiem jeszcze do Udorza jechać, lecz że droga zaorana i zagrodzona a późno już było do Pilicy grzecznie asfaltem przez Wierbkę wróciłem.

Powrót do spisu wycieczek »»»